|
Saint-Gaudens w Cornish Augustus Saint-Gaudens przyjechal po raz pierwszy do Cornish w 1885 roku, kiedy to wynajal on na lato stary zajazd od swojego przyjaciela prawnika Charles C. Beaman’a. Dostosowal on ten zajazd do swoich potrzeb i przebudowal stodole w studio rzezbiarskie. Saint-Gaudens pokochal to miejsce i w 1892 roku zdecydowal sie na jego kupno. Od tego czasu przyjezdzal tu kazdego lata z rodzina a od 1900 roku zamieszkali tu na stale. Saint-Gaudens nazwal te posiadlosc Aspet od miejscowosci we Francji, gdzie urodzil sie jego ojciec. Przez lata wprowadzil on tu wiele zmian do których zaliczyc nalezy ogrody, zywoploty i tereny rekreacyjne: baseny, trawnik do gry w ‘bowls’ oraz pole golfowe. Dom, wybudowany w okolo 1800 roku, ulegl calkowitej renowacji: w glównym korytarzu dobudowane zostaly zakrecane schody z pracownia. Dobudowano równiez nowe sypialnie, pokój sloneczny oraz szeroka werande z kolumnami. Ze wzgledu na wzrost popularnosci artysty i zwiekszona liczbe prac zleconych Saint-Gaudens zbudowal duza pracownie, gdzie pracowac mogli jego asystenci. Saint-Gaudens zaczal odgrywac role kierownika produkcji, tworzac dany koncept i wstepne modele rzezb a nastepnie asystenci pod jego kierunkiem konczyli dane dzielo. W 1904 roku duza pracownia zostala spalona w wyniku czego zniszczeniu ulegly korespondencje rzezbiarza jak równiez jego szkicowniki i wiele innych nie dokonczonych prac. Na miejscu tej pracowni szybko zbudowana zostala nowa pracownia zwana Studio of the Caryatids, która jednak równiez ulegla spaleniu w 1944 roku. Wielu innych znanych artystów poszlo sladami Saint-Gaudens’a i osiedlilo sie w Cornish tworzac tzw. Cornish Colony (kolonie Cornish). Nalezeli do nich: malarze Maxfield Parrish, Thomas Dewing, George de Forest Brush, Lucia Fuller i Kenyon Cox, dramaturg Percy MacKaye, amerykanski nowelista Winston Churchill, architekt Charles Platt, rzezbiarze Paul Manship, Herbert Adams oraz Louis St. Gaudens brat Augustusa. Artysci ci stworzyli dynamiczne srodowisko artystyczne, w którego centrum znajdowal sie Augustus Saint-Gaudens. W 1905 roku czlonkowie tej artystycznej kolonii wystawili sztuke teatralna “A Masque of Ours: The Gods and the Golden Bowl”( “Nasze przedstawienie amatorskie: Bogowie i Zloty Kielich”) dla uczczenia 20-stej rocznicy przybycia Saint-Gaudens’a do Cornish. Dekoracja sceniczna w postaci greckiej swiatyni zostala pózniej odtworzona w marmurze i jest teraz miejscem spoczynku Saint-Gaudens’a i jego rodziny. Po smierci Saint-Gaudens’a w 1907 roku jego kolonia ulegla powolnemu rozkladowi. Mimo to, Aspet nadal istnieje dla upamietnienia tej spolecznosci i prac jednego z najwiekszych rzezbiarzy amerykanskich.
Rzezbiarz amerykanskiego Renesansu Augustus Saint-Gaudens urodzil sie 1 marca 1848 roku w Dublinie w Irlandii. Jego ojciec, z zawodu szewc , pochodzil z Francji a jego matka byla Irlandka. Szesc miesiecy po jego narodzinach cala rodzina wyemigrowala do Nowego Jorku. Po ukonczeniu szkoly, w wieku 13 lat, Saint-Gaudens wykazal duze zainteresowanie sztuka i rozpoczal praktyke w pracowni twórcy kamei. W ciagu dnia Augustus odbywal praktyke a wieczorami uczeszczal na kursy sztuk pieknych w Nowojorkich Cooper Union i National Academy of Design. W wieku 19 lat, po ukonczeniu praktyki i z postanowieniem zostania rzezbiarzem Augustus pojechal do Paryza, gdzie studiowal na slynnej uczelni Ecole des Beaux-Arts. W 1870 roku opuscil on Paryz i pojechal do Rzymu, gdzie przez nastepne piec lat studiowal sztuke klasyczna i architekture oraz wykonal swoje pierwsze prace zlecone. Tutaj spotkal on amerykanska studentke sztuki Auguste Hover, która pózniej poslubil. W 1876 roku wykonal on swoja pierwsza prace zlecona: pomnik ku czci amirala z amerykanskiej wojny domowej David Glasgow Farraguta. Pomnik ten, odkryty w Nowym Jorku w 1881 roku, byl ogromnym sukcesem. Byl on przykladem polaczenia realizmu i alegorii co odbiegalo od tematyki poprzednich rzezb amerykanskich. Slawa Saint-Gaudens’a rosla i otrzymal on wiele innych zamówien na prace zlecone. Wzrastajaca slawa pozwolila mu na wykonywanie ulubionego zawodu nauczyciela od 1888 do 1897 roku. Udzielal on prywatnych lekcji mlodym artystom, wykladal w Arts Students League i nadzorowal duza liczbe asystentów. Byl on równiez doradca artystycznym na Wystawie Kolumbijskiej w 1893 roku, patronem American Academy w Rzymie oraz czlonkiem organizacji MacMillan Commission, która udzielala rad w sprawie ochrony oraz rozwoju architektonicznego i artystycznego stolicy kraju. Najwiekszym dorobkiem Saint-Gaudens’a sa pomniki publiczne takie jak Pomnik Shermana (Sherman Monument) znajdujacy siew Nowojorskim Central Park oraz pomnik Stojacego Lincolna (Standing Lincoln) w Chicago, który jest jednym z najlepszych podobizn prezydenta okresu wojny domowej. Pomniki Saint-Gaudens’a, przepelnione zarówno realizmem jak i idealizmem, posiadaly dynamiczny charakter nie istniejacy uprzednio w amerykanskim rzezbiarstwie. Pomnik generala William T. Shermana jest dramatycznym przykladem tej nowej techniki, gdzie uskrzydlona Wiktoria(symbol zwyciestwa) prowadzi smialego Shermana w marszu do morza. Saint-Gaudens stworzyl równiez wiele innych nieprzemijajacych i wyrózniajacych sie rzezb publicznych takich jak pomnik Adamsa, pomnik Peter Cooper’a oraz pomnik gen.John A.Logana. Prawdopodobnie jego najwiekszym osiagnieciem tego okresu byl pomnik Shaw’a, odkryty w Bostonie w 1897 roku. Arcydzielo to, którego stworzenie zajelo Saint-Gaudens’owi 14 lat, okreslane jest jako’Symphony in bronze’(Symfonia w brazie). Saint-Gaudens zapoczatkowal integracje architektury, ogrodnictwa krajobrazowego i rzezby pomników, wspólpracujac z czolowymi architektami, takimi jak Stanford White, w celu stworzenia innowacyjnego i unikatowego otoczenia dla swoich prac. Po zachorowaniu na raka w 1900 roku Saint-Gaudens osiedlil sie na stale w Cornish. Przez nastepne siedem lat, mimo pogarszajacego sie zdrowia, kontynuowal on swoja prace tworzac wiele plaskorzezb oraz rzezb publicznych. Po jego smierci 3 sierpnia 1907 roku zona Augusta i syn Homer nadal przyjezdzali latem do Aspet. W 1919 roku utworzyli oni Saint-Gaudens Memorial, organizacje której celem bylo zachowanie posiadlosci jako miejsca o znaczeniu historycznym. W 1965 roku organizacja ta podarowala posiadlosc amerykanskiemu Zarzadowi Parków Narodowych (National Park Service). Kamee, medale i monety Saint-Gaudens rozpoczal swoja kariere artystyczna pracujac nad kameami, które sa miniaturowymi plaskorzezbami. W czasie szescioletniej praktyki wykonal on wiele niezmiernie delikatnych kamei w muszli i kamieniu. W pózniejszym okresie stworzyl on inne arcydziela w miniaturze: medale i monety. Byl on twórca medali wydanych dla upamietnienia 100-letniej rocznicy zaprzysiezenia George Washingtona na prezydenta, swiatowej Wystawy Kolumbijskiej zorganizowanej w 1893 roku oraz zaprzysiezenia Theodore Roosevelta na prezydenta w 1905 roku. Na prosbe prezydenta Roosevelta Saint-Gaudens zaprojektowal w 1904 roku trzy monety dla Mennicy Amerykanskiej: monete jednocentowa oraz dwie zlote monety o wartosci 10 i 20 dolarów. Roosevelt i Saint-Gaudens pragneli przywolac piekno monet w wypuklorzezbie z czasów starozytnej Grecji i Rzymu. Dzieki tej pracy Saint-Gaudens byl pierwszym rzezbiarzem, który w calosci zaprojektowal monete amerykanska. Po poczatkowych problemach przy produkcji monet w wypuklorzezbie, zlote monety zostaly w koncu wydane w kilka miesiecy po smierci Saint-Gaudens’a w 1907 roku i byly produkowane az do 1933 roku. Czolowa strona monety dwudziestodolarowej nazywanej “the double eagle” przedstawia stojaca Liberty (symbol wolnosci). Wizerunek ten jest uzywany do dzisiaj na amerykanskich zlotych monetach kolekcjonerskich. Dla wielu artystów i kolekcjonerów projekt monety Saint-Gaudens’a pozostal najpiekniejszym ze wszystkich monet amerykanskich. Portrety w plaskorzezbie Do najwiekszych osiagniec Saint-Gaudens’a naleza portrety w plaskorzezbie. Uwazane za najbardzej skomplikowany i najtrudniejszy rodzaj rzezb, plaskorzezby sa czesto porównywane do “rysowania w glinie”. Z tego powodu nie przedstawiaja one konkretny ksztalt lecz zludzenie ksztaltu. Szczególy i perspektywa musza byc wyrazone przy pomocy swiatla padajacego na subtelne kontury powierzchni. Plaskorzezby Saint-Gaudens’a wykonane sa w róznych materialach: brazie, drewnie, marmurze oraz gipsie i wykazuja one zywosc i zwawosc rzadko spotykane w tej formie artystycznej. Jego prace sa przykladem nie tylko piekna kompozycji lecz równiez wyrafinowanej ekspresji i wgladu w osobowosc osoby pozujacej. Kenyon Cox nazwal Saint-Gaudens’a “najdoskonalszym mistrzem plaskorzezby od XV wieku". Wiele wybitnych osobistosci takich jak Cornelius Vanderbilt i Samuel Gray Ward zamówili u Saint-Gaudens’a swoje portrety i portrety ich rodzin. W wyniku tego Saint-Gaudens wykonal ponad 100 portretów w plaskorzezbie miedzy innymi z wizerunkami jego zony Augusty, syna jego sasiada William E. Beamana i szkockiego autora Robert Louis Stevensona, który byl czestym podmiotem jego rzezb; oraz w wypuklorzezbie przedstawiajacej Louis Howland. Wizyta w Saint-Gaudens Witamy w domu, ogrodach i pracowniach jednego z najznakomitszych rzezbiarzy amerykanskich. Posiadlosc ta byla letnia rezydencja Saint-Gaudens’a w latach 1885-1897 a nastepnie jego stalym miejscem zamieszkania od 1900 roku az do jego smierci w 1907 roku. Opisane ponizej miejsca sa oznaczone cyframi na glównym zdjeciu. 1. Mala pracownia (Little Studio)- zbudowana w 1904 roku wedlug projektu architekta George Fletcher Babb. Budynek ten powstal na miejscu stodoly, która Saint-Gaudens przebudowal na pracownie. Tutaj pracowal on nad pomnikiem “Stojacego Lincolna” (Standing Lincoln). Szkice do tego pomnika zostaly pózniej powiekszone i dokonczone przez asystentów Saint-Gaudens’a w pobliskiej,znacznie wiekszej, pracowni zniszczonej podczas pozaru w 1944 roku. Pergola z kolumnami doryckimi zostala zaprojektowana przez Saint-Gaudens’a w 1889 roku po jego powrocie z podrózy do Wloch. Czerwona sztukateria i odlewy z fryzu z greckiego Parthenonu nadaja tej pracowni pozadany efekt sródziemnomorski. W budynku tym znajduja sie obecnie prace Saint-Gaudens’a oraz sklep muzeum w pokoju, który uprzednio sluzyl do wykonywania odlewów gipsowych. 2. Aspet- Ten murowany dom w stylu federalnym, zbudowany w okolo 1800 roku jako zajazd, znany byl lokalnie pod nazwa “Huggins’ Folly”. Saint-Gaudens zmienil te nazwe na “Aspet” na czesc francuskiej miejscowosci gdzie urodzil sie jego ojciec i w 1885 roku dobudowal okna mansardowe oraz zachodnia werande z kolumnami jonskimi. Znajduja sie tutaj oryginalne meble i przedmioty dekoracyjne przywiezione z wielu podrózy Saint-Gaudens’a. Wspaniale drzewo stojace przed domem jest bezcierniowym grochodrzewem zasadzonym w 1886 roku. 3. Ogród kwiatowy (Flower Garden)- Tradycyjne byliny otoczone zywoplotami z sosny i szczwla plamistego przypominaja ogrody wloskie. Saint-Gaudens osobiscie uczestniczyl w planowaniu i tworzeniu krajobrazu wokól Aspet. 4. Pomnik Adamsa (Adams Memorial)(1891-1974)- jest odlewem rzezby nagrobkowej w brazie wykonanej na zlecenie historyka Henry Adamsa ku czci jego zony Clover. Rzezba ta znajduje sie na cmentarzu Rock Creek Cemetery w Waszyngtonie. Adams nazwal te rzezbe “The Peace of God” (Spokój Boga). Saint-Gaudens nazywal ja “The Mystery of the Hereafter…beyond pain and beyond joy”(Tajemnica zycia pozagrobowego…poza granicami bólu i radosci). 5. Trawnik do gry zwanej ‘bowls’(Bowling Green)- Saint-Gaudens gral na tym terenie w ‘bowls’. 6. Pomnik Shaw ( Shaw Memorial) (1897-1901)- Jest to koncowa wersja pomnika ku czci 54-tego legionu ochotników amerykanskich pochodzenia afrykanskiego z Massachusetts, którzy walczyli w amerykanskiej wojnie domowej. Jest to oryginalny i unikatowy odlew tego pomnika. Rózni on sie troche od oryginalu znajdujacego sie w Bostonie, którego ukonczenie zajelo Saint-Gaudens’owi 14 lat. 7. Stajnia i lodownia (Stable and Ice House)- Lodownia, zbudowana przed 1885 rokiem i nastepnie przebudowana w 1891 roku, sluzyla do przechowywania bryl lodowych pochodzacych z pobliskiego strumyka Blow-Me-Down. Obecnie znajduja sie tutaj pojazdy konne oraz sanie. 8. Ogród kwiatów jednorocznych (Cutting Garden)- Dawniej byl to ogród warzywny. Obecnie hoduje sie tutaj rosliny jednoroczne uzywane w celu tworzenia i uzupelniania kompozycji kwiatowych do dekoracji domu. Dokladane sa wszelkie starania aby rozkrzewic historyczne odmiany kwiatów. 9. Pomnik Faraguta ( Farragut Monument)(1881)- Pierwsza praca zlecona na rzezbe publiczna byl pomnik ku czci admirala z amerykanskiej wojny domowej Davida Glasgow Farraguta. Architekt Stanford White wspólpracowal z Saint-Gaudens’em przy projektowaniu pedestalu. W pózniejszym czasie wspólpracowali oni przy tworzeniu wielu innych projektów. Ogromny sukces tego pomnika zapewnil Saint-Gaudens’owi slawe jednego z najlepszych rzezbiarzy Ameryki. 10. Galeria obrazów (Picture Gallery)- Ta oryginalna przybudówka zostala w 1948 roku zaadaptowana i przeznaczona na galerie wystaw artystycznych sponsorowanych przez zarzadców majatku powierniczego Saint-Gaudens’a. 11. Nowa Galeria (New Gallery)- W 1948 roku, cztery lata po pozarze, który zniszczyl dwupietrowa pracownie Kariadyt, zarzadcy majatku Saint-Gaudens’a przebudowali dwie pozostale przybudówki na galerie wystawowe. Architekt John Ames dodal do nich atrium w stylu rzymskim i basen. W galeriach tych znajduja sie obecnie portrety w plaskorzezbie, projekty monet amerykanskich z 1907 roku, medale i kamee. 12. Pracownia w wawozie (Ravine Studio)- Zbudowana w okolo 1900 roku i uzywana przez asystentów Saint-Gaudens’a w celu wykonywania rzezb w marmurze. Budynek ten sluzyl równiez do tworzenia rzezb po pozarze pracowni w 1904 roku. W 1969 roku zostal on odrestaurowany i sluzy obecnie jako pracownia przebywajacego tu rzezbiarza. 13. Szlak w wawozie (Ravine Trail)- Szlak ten o dlugosci 0.25 mili (400 metrów) zaczyna sie przy pracowni w wawozie , prowadzi po starej drodze powozowej wzdluz strumyka Blow-me-up i konczy sie przy swiatyni (Temple). Okolo 150 metrów od swiatyni,w lesie, znajduje sie maly basen zbudowany przez Saint-Gaudens’a. 14. swiatynia (Temple)- Zaprojektowana w 1905 roku jako dekoracja do przedstawienia teatralnego wystawionego przez artystów kolonii Cornish w 20-sta rocznice przyjazdu Saint-Gaudens’a do Cornish. swiatynia ta zostala pózniej wykonana w marmurze i obecnie sluzy jako grobowiec rodziny Saint-Gaudens’a. 5. Szlak Blow-Me-Down ( Blow-Me-Down Trail)- Ten piekny szlak wycieczkowy o dlugosci 2 mil (3.2 km) prowadzi do stawu poprzez Blow-me-down Natural Area, 80-cio akrowy obszar lesny w którym zobaczyc mozna dorosle okazy sosny amerykanskiej. Informacje Narodowy Obiekt Historyczny Saint-Gaudens znajduje sie niedaleko szosy 12A w Cornish,NH , 12 mil na poludnie od West Lebanon,NH, 12 mil na pólnoc od Claremont,NH i 2 mile od Windsor,Vt. Dojazd: Na terenie naszej posiadlosci nie ma dostepu do telefonu, restauracji czy mozliwosci noclegu. Uslugi te mozna uzyskac w pobliskich miejscowosciach. Toalety znajduja sie przy parkingu. Dostepne sa one dla osób w wózkach inwalidzkich. Godziny otwarcia i oplata za wstep Posiadlosc otwarta jest codziennie od konca maja do konca pazdziernika. Budynki otwarte sa od 9 do 16:30 a teren posiadlosci do zmierzchu. Osoby od 16 roku zycia ponosza oplate za wstep. Poniewaz posiadlosc ta jest obiektem federalnym osoby posiadajace ksiazeczki Golden Age, Golden Access i Golden Eagle nie ponosza oplaty za wstep. Dla panstwa bezpieczenstwa- Prosze uwazac na ruch uliczny przy przejsciu z parkingu do posiadlosci. Prosze równiez uwazac chodzac po posiadlosci: marmurowe schody sa sliskie gdy jest mokro a brukowane sciezki sa nierówne. W poblizu lasu i szlaków napotkac mozna pszczoly i sumaki jadowite. Dostep do budynków Niektóre budynki i tereny (nr 2,3,12,13,14 i 15) nie sa dostepne dla osób w wózkach inwalidzkich. W malej pracowni (nr 1) uzyskac mozna tlumaczenie w Braille, jak równiez kasety video, tasmy i interakcyjne systemy informatyczne. Administracja Narodowy Obiekt Historyczny Saint-Gaudens znajduje sie pod zarzadem National Park Service, który jest wydzialem Amerykanskiego Departamentu do Spraw Wewnetrznych. Wszelkie zapytania i uwagi prosze kierowac pod adresem: The Superintendent Mozna sie z nami równiez skontaktowac telefonicznie pod numerem (603)675-2175.
The park wishes to gratefully acknowledge Beata Bar for her generous volunteer efforts in making this Polish translation possible. |
Last updated: March 31, 2012